همشهری آنلاین-فاطمه عباسی: «آتشنشانی در طول تاریخ یک حرفه عمدتا مردانه بوده و کار بسیار سختی هم هست!»: این را کاپیتان کارن بروکر گفت؛ او اولین زن آتش نشانی است که در پورتلند و پس از ۱۹ سال فعالیت به عنوان کاپیتان برگزیده شده؛ از زمان شروع به فعالیت بروکر، تنها شش زن به عنوان آتشنشان در این بخش کار میکردند و البته امروز نیز لیگ زنان آتشنشان جهان چندان شلوغ نیست!
بسیاری از تمدنهای باستانی نوعی آتشنشانی سازمان یافته داشتهاند و اولین نیروی سازماندهی شده بزرگ آتشنشانان ۶ سال پس از میلاد مسیح (ع) در روم باستان شکل گرفته اما بومیان مناطقی مانند استرالیا، سابقهای هزاران ساله در مهار آتشسوزیهای جنگلی دارند و زنان نیز در کنار مردان و به عنوان اعضای جامعه، در امور اطفای حریق مشارکت داشتهاند.
تاریخ حضور رسمی زنان در سازمان آتشنشانی
با وجود فعالیت کم تعداد زنان در سازمانهای آتشنشانی، حضور ثبت شده و سازمانیافته آنها به دهه ۱۹۷۰ میلادی باز میگردد. از آن زمان، زنان در بخشهای مختلف آتشنشانی حرفهای و داوطلبانه در چندین کشور فعالیت میکنند و در سالهای اخیر، حتی به عنوان رئیس ایستگاه آتشنشانی نیز برگزیده میشوند با این وجود، کمتر از ۲۰ درصد از آتشنشانهای جهان را زنان تشکیل میدهند.
مولی ویلیامز در سال ۱۸۱۸ عنوان اولین زن آتشنشان را در ایالات متحده به خود اختصاص داد. او به عنوان یک برده آفریقایی تبار در خدمت رئیس یک شرکت اطفای حریق بود. با گذشت زمان، زنان جوان ساکن در پانسیونهای بریتانیا نیز تمرینهای آتشنشانی انجام دادند. در طول جنگ جهانی دوم، زنانی در خدمات آتشنشانی بریتانیا، استرالیا و نیوزلند خدمت کردند اما استخدام رسمی آنها از سال ۱۹۷۶ آغازشد. با این حال، آزمونهای دشوار سنجش توان بدنی در بسیاری از کشورها کار آتشنشانهای زن را به دادگاههای عالی کشاند.
درصد زنان استخدام شده توسط سازمانهای آتشنشانی پایین است. زنان کانادایی در سال ۱۹۹۹ و برای اولین بار موفق شدند قانونی را به تصویب برسانند که بر اساس آن ادارات آتشنشانی نمیتوانند از آزمونهای قدرت جسمانی محدود کننده استفاده کنند مگر اینکه بتوانند نیاز به آن را توجیه کنند. در حال حاضر نیز، در بریتانیا، زنان ۵٪ از جمعیت نیروهای آتشنشان را تشکیل میدهند در حالیکه افسران پلیس زن ۲۹٪، امدادگران زن ۳۸٪ و پرسنل نظامی زن ۱۰٪ از نیروهای فعال در این بخشها هستند.
در میان کشورهای آسیایی، هنگ کنگ در دهه ۱۹۸۰، شروع به استخدام زنان به عنوان کارکنان کنترل و آمبولانس کرد و اولین آتشنشان زن در سال ۱۹۹۴ استخدام شد. ژاپن تا سال ۲۰۰۳، ۶۶۶ آتشنشان زن در سازمان آتش نشانی توکیو (دومین آتش نشانی بزرگ در جهان) داشت که تا سال ۲۰۱۵ حدود دوبرابر شدند. دولت هند در سال ۲۰۰۳ مدال شجاعت خود را به یک آتشنشان زن که در عملیات نجات یک کودک گرفتار شده در چاه عملکردی تحسین برانگیز داشت اعطا کرد. پاکستان نیز نیروی آتش نشان زن دارد و در ایران نیز چند سالیست آتشنشانان زن استخدام میشوند.
خبر خوب | آتش در اختیار زنان | 16 زن آتشنشان شدند
با این حال بروکر از دشواریهای خاص این شغل برای زنان میگوید؛ به اذعان او زنان آتشنشان نیز مانند همکاران مرد خود، با شرایط وخیمی روبرو هستند زیرا خشکسالی، تغییرات آب و هوایی و امواج گرما، فصول آتش سوزی را طولانیتر، داغتر و مرگبارتر کرده با این حال یونیفرمهای موجود عمدتا به طور خاص برای زنان طراحی نشده و آنها مجبور به پوشیدن لباسهای محافظی هستند که در بدن آنها نمینشیند و آنها را در معرض خطرات محیطی قرار میدهد.
سختی و هیجان مهار آتش
از دیگر مشکلات این حرفه قرار گرفتن مکرر در معرض مواد شیمیایی از جمله مونوکسید کربن و سایر مواد سرطان زا است که با سقط، نقصهای مادرزادی و کندی رشد جنین و اختلال در رشد مغز مرتبط است. این خبر تلخ را فدراسیون بین المللی زنان و زایمان آمریکا منتشر کرده و موسسه ملی ایمنی و بهداشت شغلی نیز گفته ۷۰ درصد از مرگ و میر آتشنشانان فعال در سال ۲۰۱۶ به دلیل سرطان بوده است؛ خطر ابتلا به سرطان در میان آتشنشانها ۹ درصد و خطر مرگ ناشی از سرطان ۱۴ درصد بیشتر از جمعیت عمومی است.
بوکر و همکارانش هر ساله در یک اردوی آتشنشانی که برای جوانان علاقهمندی که بین ۱۶ تا ۲۱ سال سن دارند برگزار میشود این اطلاعات را مطرح میکنند؛ این اردو فرصتی برای جذب نسل جدیدی از آتشنشانان است تا با هیجان و مشکلات این شغل از نزدیک آشنا شوند.
جن وارد، که یکی از مسئولین این اردوست و به عنوان آتشنشان سابقه بالایی دارد نسبت به این جوانان کنجکاو ابراز علاقه کرد و گفت ما میخواهیم جوانترها بدانند که هیچ محدودیتی وجود ندارد اما انتخابهای آنها باید با آگاهی باشد؛ او افزود: «هرگز اجازه ندهید کسی به شما بگوید که نمیتوانید کاری را که میخواهید انجام دهید اما درباره آن کار اطلاعات کافی جمع کنید.»
داسیا گریبر که به همراه همسرش یک زوج آتش نشان را تشکیل دادهاند نیز در این اردو از خاطرات آغاز به کارش گفت؛ او که عاشق هیجان این شغل است در اولین حضور خود به عنوان یک آتشنشان حرفهای به ایستگاهی وارد شد که تا پیش از آن زنی را استخدام نکرده بود؛ با این حال وقتی گریبر در اولین روز کاری خود به ایستگاه رسید با یک حوله صورتی، یک گلدان پر از گلهای مصنوعی و یک مجله مسافرتی روبرو شد که در کمد او قرار گرفته بود. او از این کار همکارانش با خنده یاد کرد و گفت پس از آن تلاش بسیاری کرده تا جایگاه حرفهای خود را تثبیت کند.
نظر شما